Winter: lichtjes, dikke truien en nog meer wind

Lieve allemaal,

Liggend in mijn hangmat, uitkijkend over Tenerife met nu zelfs sneeuwtoppen, schrijf ik deze blog. En het gaat goed met me:) Na de drukte van december is er nu weer wat meer ruimte voor rust en het oppakken van nieuwe dingen. Zo deed ik afgelopen week een nachtdienst op receptie, van 23:00-7:00. Superleuk om te ervaren hoe dat is! Omdat ik in april zal starten als managementassistent, moet ik ook nodig aan mijn Frans werken. Gelukkig heb ik daar een goede cursus voor en hoor ik regelmatig Frans om me heen. Dat helpt enorm!

En er zijn meer dingen voor te bereiden voor ik in deze nieuwe positie kan starten. Ik mocht afgelopen week een managementbespreking bijwonen en ook had ik een videogesprek met Kate, die momenteel managementassistent is. Volgende week hoop ik een test te doen om officieel in de Mercy Ships auto's te mogen rijden, zodat ik vanaf april de managers kan vervoeren waar nodig. En dan hebben we nog de On Boarding cursus die gepland staat. Momenteel heb ik hier geen zekerheid over. Ik probeer naar de Verenigde Staten te reizen, maar moet daar een speciale pas voor hebben, die ik op moment van schrijven nog niet heb. Als reizen niet mogelijk blijkt te zijn, gaan we kijken of ik de cursus online kan volgen, maar dat heeft uiteraard niet mijn voorkeur. Hopelijk staat bij mijn volgende blog dus niet "Granadilla de Abona", maar op dit punt is het onzeker.

We maken een sprong terug in de tijd. Vorige blog schreef ik over alle activiteiten die rondom kerst plaatsvonden. De gezelligheid aan boord en de mogelijkheid om, ondanks restricties echt kerst te vieren met elkaar, heeft de community goed gedaan. Mensen hielpen waar nodig, genoten van activiteiten als peperkoekenhuisjes bouwen, het Zweedse Santa Lucia, Carols by Candlelight en natuurlijk de hoogtepunten de kerstlunch en de aanbiddingsdienst op dek 8, kerstavond. Voor ons als Food Services team waren het drukke dagen: beide teams werkten hard om de eetzaal te decoreren, alles klaar te zetten en alle gerechten te bereiden in de keuken. Op kerstmorgen heb ik in de keuken gewerkt om de verse salades te bereiden en de laatste hand te leggen aan de desserts. Daarna was het serveren in de eetzaal aan de beurt. Ik heb genoten van dit evenement!

's Avonds was het voor mij tijd voor weekend en kon ik samen met mijn vrienden genieten van de kerstdienst, een gezellige avond en het uitpakken van cadeautjes en het lezen van alle lieve kaartjes. Het was zo bijzonder om te zien hoeveel iedereen om elkaar geeft. Voor elke deur lagen op kerstmorgen wel cadeautjes, kaartjes, snoepjes, zelfgebakken dingetjes en nog veel meer. We waren zelf tot een uur of 2 's nachts bezig om onze kaartjes en cadeautjes overal langs te brengen, maar we waren niet de enigen die daar rond die tijd nog mee bezig waren!

Net als thuis waren de dagen na kerst om even bij te komen, maar ook om voor te bereiden op Oud en Nieuw. En daarbij werd echt ruimte gegeven aan verschillende culturen en verschillende mensen. Een echte Hollandse oliebollenkraam werd uit de kast getrokken, maar er was ook een avond van (Afrikaanse) dans en om half 12 gingen we allemaal naar buiten om gezamenlijk het jaar af te sluiten. Dat deden we met zingen voor God. De kapitein bad voor ons gedurende het laatste kwartier en volgens Spaanse, of scheepstraditie, gingen we het jaar uit met twaalf keer het getoeter van de hoorn. Daarna was er ruimte voor Afrikaanse praise! (voor een voorbeeldje, hier vind je een video: https://www.youtube.com/watch?v=ajN8IE38VAY)

2021 begon voor mij iets minder goed, want de volgende ochtend was ik ziek. En aan boord betekent dat: isolatie totdat je 48 uur niet meer hebt overgegeven. Gelukkig mocht Heilke bij mij in de cabin blijven en waren Owen en David zo lief om elke dag langs te komen. Omdat ik na een aantal dagen licht hoestte, mocht Heilke echter ook niet meer de cabin uit en moesten we allebei een COVID-test. Deze was de volgende dag gelukkig negatief. Uiteindelijk was ik na zes dagen weer vrij om te gaan waar ik wilde en nu voel ik me weer helemaal fit. Of toch niet helemaal, want toen kregen we storm, haha. Het schip heeft 3-4 dagen flink geschokt (waar ik vaak lichte hoofdpijn van krijg) en de deckies moesten extra lijnen aan de kade bevestigen om het schip te verstevigen.

Het is hier trouwens ook echt stukken kouder nu! Tijdens onze Bijbelstudies of zingavonden op dek 7 trekken we allemaal dikke truien aan en nemen we dekens mee. Toch is het overdag zeker een graad of 18, dus ik vraag me af hoe ik dat ga overleven als ik straks even in Nederland ben;) Voor ons voelt dit al als winter, dus ik heb het idee dat ik beter functioneer in Senegal. Daarover gesproken, op de planning staat nog steeds april, maar dat is in verband met reisbeperkingen nog niet zeker. We ervaren nog elke dag hoe moeilijk het is om personeel binnen te krijgen. Sommigen proberen al meer dan een maand terug te komen, anderen hebben gecancelde vluchten of een positieve Coronatest waardoor de aankomstdatum vooruitgeschoven wordt. Ik wil hier echt jullie gebed voor vragen, want tot nu toe komen mensen maar mondjesmaat binnen en we hebben echt meer personeel nodig!

Mocht je geïnteresseerd zijn in het leven aan boord, kijk dan eens op de website, waar je ook een interview kunt vinden dat ik een aantal weken geleden mocht geven aan Mercy Ships Holland! (https://www.mercyships.nl/verhalen/vrijwilliger-denise-in-mijn-hart-had-ik-allang-de-keuze-gemaakt-om-mee-te-gaan/)
Wat je niet in dit interview kunt vinden, is wat er nu precies voor werk aan het schip gedaan wordt. We zijn nog steeds in shipyard, wat betekent dat onderhoud aan het schip gedaan wordt door Spaanse contractors. Zij houden zich vooral bezig met het technische deel van het schip en werken bijvoorbeeld aan de generators, de airconditioning, en het verstevigen van de romp van het schip. Ook het aanpassen van een aantal cabins staat nog op het programma. De jongens op dek doen veel verfwerk om het schip beter te beschermen tegen roest. De engineers en elektriciens zijn vooral bezig met het oplossen van problemen om alles werkend te krijgen voor een nieuwe field service.

Dat was hem weer voor deze keer, neem gerust contact op als je meer vragen hebt!

Gods zegen gewenst voor komend jaar,
Denise

Gebedspunten:
- Zekerheid en open deuren om in april terug te keren naar Senegal.
- Zegen over het werk, maar ook over het leven aan boord.
- De opheffing van reisbeperkingen, vooral vanuit de Verenigde Staten, zodat personeel weer terug kan komen aan boord.
- Wijsheid voor het leiderschap, en vertrouwen op Gods voorziening.
- Dank voor nieuwe receptionisten en deck officers die echt nodig waren. Tegelijkertijd, blijf bidden om nieuw personeel op veel afdelingen.
- Dank voor de enorme geloofsgroei die wij als gebedsgroep, individueel en samen doormaken door met elkaar te bidden 's ochtends.