Thuis: wat is dat? - Home: how to define?

- English version below -

Lieve allemaal,

Zoals jullie inmiddels allemaal weten, ben ik op verlof en schrijf ik deze blog inderdaad vanuit een andere plek! De reden dat ik dit plan niet met jullie gedeeld had, was dat ik graag mijn vader wilde verrassen voor zijn verjaardag, en dat is meer dan gelukt! Ik zal vanaf nu nog tot 4 maart in Nederland zijn en daarna ga ik terug aan boord.

De laatste helft van januari vulden zich aan boord vooral met het voorbereiden op mijn nieuwe baan: ik heb mijn nieuwe kantoor opgeruimd, sluit nu vast aan bij het managementoverleg en bereid me voor op de On Boarding cursus, die ik online ga volgen. Naast dit werken was er natuurlijk ook plek voor leuke dingen!

Ik heb een dagje meegelopen met een van de engineers, om eens te zien hoe het werk in de machinekamer eruit ziet. Dit was supergezellig, maar ook echt leerzaam. Als ik met anderen meeloop, krijg ik steeds meer respect voor hun werk.

En toen kwamen de afscheidsfeestjes: met alle Nederlanders hebben we gezellig pannenkoeken gebakken, èn gegeten;) en onze beste vrienden hadden een supermooie afscheidsavond geregeld. We gingen erop uit tegen zonsondergang om de berg bij het strand te beklimmen. Op de top aangekomen konden we genieten van wat te eten en te drinken en natuurlijk van een prachtige zonsondergang met vrienden!

Eenmaal thuis voelde het alsof er niks veranderd was. Toch merkte ik de eerste week dat ik half hier en half op de Africa Mercy was. Ik ervoer dat de omgeving hier niet zoveel veranderd was, maar dat ik veranderd ben. Alle ervaringen, dingen die ik heb geleerd en mensen die ik leerde kennen, hebben mijn blik op het leven, geloof en mijn prioriteiten veranderd. Ik moest even wennen aan het Nederlandse 'realistisch' zijn en liep ertegenaan dat de maatschappij COVID als boosdoener ziet, terwijl er tegelijkertijd weinig ondernomen wordt om dan in ieder geval naar elkaar om te zien. Mijn ogen gingen open voor hoe belangrijk het is alles van God te verwachten.

Het klinkt misschien makkelijk, maar ik heb ervaren dat de volledige overgave aan God zoveel blijdschap en innerlijke vreugde geeft. We kunnen erop vertrouwen dat Hij goed is. Ook als God niet verhoort of dingen anders gaan, Hij is goed. Hij weet wat Hij doet en Zijn wegen zijn hoger dan de onze. Als we zo op Hem vertrouwen, kunnen we zelfs in de diepste dalen vreugdevol zijn en positief blijven, ons verheugen in onze God! Ik geloof dat dat is wat Petrus bedoelt als hij zegt dat wij bereid moeten zijn te getuigen van de hoop die in ons is (1 Petrus 3:13-15). En dat werkt niet alleen in woorden, maar juist in daden. Ik wil jullie aanmoedigen van die hoop te getuigen, je blijdschap te laten zien, want juist als de tijden donker zijn, is het Licht feller. Laat de Heere je fundament zijn!

Om af te sluiten, ik ben nu wel 100% in Nederland hoor! Maar om de titelvraag te beantwoorden: thuis is voor mij om te zijn in de nabijheid van mijn Heer. Ik voel me thuis in Nederland èn aan boord, maar ik kom pas echt thuis op de dag dat ik bij Hem mag zijn!

Ik ben superdankbaar voor de tijd die ik hier heb met vrienden en familie. De visites en bezoekjes maken me echt blij. En het is zo speciaal dat we precies nu sneeuw en ijs hadden! Ik geniet met volle teugen, en zal dat straks weer mogen doen aan boord:)

Zegen,
Denise

Gebedspunten:
- Bid voor een opleving in Nederland, dat nu zoveel vermaak uitvalt, mensen God zullen vinden;
- Bid dat mensen naar elkaar zullen omzien, juist ook naar jongeren die het nu zo moeilijk hebben;
- Bid dat nieuwe mensen het verlangen krijgen om aan boord te dienen, zodat we straks klaar zijn voor field service;
- Bid om een positieve sfeer aan boord, dat we vreugde van God mogen ontvangen en op Zijn plan zullen vertrouwen nu vandaag is bekendgemaakt dat het vertrek opnieuw twee maanden is uitgesteld;
- Bid om volharding in geloof voor de mensen aan boord, zodat zij blijven uitstralen naar degenen die Jezus nog niet als hun Redder en Koning aangenomen hebben;
- Bid voor Senegal en alle mensen die daar wachten op een operatie;
- Dank dat God ons beschermt tegen COVID aan boord.

-----------------------------------------------------------------------

Dear people,

As you all know, I am having PTO in the Netherlands and write this blog post sitting on the couch near the fireplace. I didn't share with family and friends that I went for PTO, because I wanted to surprise my dad on his birthday. And I succeeded:) It was his best present ever! For now, I am scheduled to return to the AFM on the 4th of March. Until then, I will enjoy my time over here.

The last part of January was primarily filled with preparing for my new job: I cleaned out my office, am now attending the management meetings and was preparing for On Boarding, which I will attend remotely from the ship. Besides work, there was of course time for fun!

I joined the engineers for a day to see what they do and what their work in the Engine Room looks like. This was so much fun and I learned a lot. Every time I volunteer in a different department, I gain more respect for the amazing job they are doing!

A few days before my departure, goodbye parties were starting;) We had a pancake lunch with all the Dutchies on board (of course we baked them ourselves) and our best friends organized this awesome farewell evening for us. We went to the beach to climb the hill and watch the beautiful sunset. We enjoyed food, drinks and time with friends on the very tip of Tenerife. It was awesome!

Once I came home, it felt like nothing had changed. However, in the first week I felt like I was living partly here and partly on board. I found out that it wasn't the environment, but I myself who had changed. All those experiences, stuff I learned and all the people I got to know changed my view on life, faith and my priorities. I had to get used to the Dutch 'realism' and was confronted with the fact that society blames COVID, while in the meantime nothing is being organized to look after each other. My eyes were opened for the importance to expect EVERYTHING from God.

This may sound to easy, but I have experienced that complete submission to God gives you so much joy and inner peace. We can trust in God's goodness. Even if He does not hear our prayers or when things go 'wrong', He is good. He knows what He is doing and His ways are higher than ours. When we put our trust in Him, we will be able to go through the valley of death, with joy and a positive attitude, for we rejoice in our God! I think that this is what Peter means when he says we need to be prepared to give reason for the hope we have (1 Peter 3:13-15). And that does not only work for words, but I would say is even more important to show in our deeds. I want to encourage all of you to testify to that hope, to show your joy. Because in the darkest of times, Light shines brighter than ever before. Let the Lord be your Foundation!

To close, right now I do feel like I am in the Netherlands for a 100%! But to answer the question in the title: home is for me to be in the presence of my Lord. I feel home in the Netherlands and on board, but will come home for real on the day that I will be in His house forever with body and spirit!

I am so thankful for the time I receive here with friends and family. Visiting people and them visiting me makes me so happy! And another thing: it is so special to have snow and ice exactly in this month, because we did not have that in a few years. I am enjoying my time thoroughly in the Netherlands, and will be able to do that on board again in a few weeks:)

Blessings,
Denise