Een gouden randje

Lieve mensen,

Kijkend naar mijn laatste blog, kan ik me bijna niet meer herinneren wat er gebeurd is in de tijd tussen 16 oktober en 9 november, de dag dat ik naar Nederland vloog. Wel weet ik dat ik superdankbaar ben voor die laatste weken. Het was echt even quality time met mensen die me dierbaar zijn aan boord. Zie de foto's, want een beeld zegt meer dan duizend woorden en er is alweer zoveel gebeurd tussendoor :)

Allereerst, wil ik zeggen hoe erg ik genoten heb van mijn tijd in Nederland. Het is echt zo een zegen geweest om weer samen te wonen met familie, en vrienden weer echt te spreken! Ik ben zo dankbaar dat ik een kijkje kreeg in de levens van Iris, Niels en Linde, dat sinds ik wegging best veranderd is. Het was super om weer in de kerk te kunnen komen, en om de Nederlandse winter-, sinterklaas- en kerstsfeer mee te proeven. Ook het bezoeken van de Global Mercy, en Heilke weer zien, was een van de hoogtepunten. Ik heb mogen zien wat ik in beide werelden waardeer. Ik ben een dankbaar mens!

Maar aan alles komt altijd een eind, en in mijn leven houdt dat in dat ik vaak afscheid moet nemen. Dus daar werd het ook weer tijd voor. Ik moet zeggen dat ik er langzaamaan aan wen. Het helpt om te zeggen: dit is geen afscheid, maar een tot ziens. En dat weet ik met jullie thuis. Met de mensen die hier vertrekken kan het wel heel definitief zijn. En ingrijpend. Altijd als je terugkomt, is de sfeer veranderd. Aanstaande zaterdag gaan er meer mensen dan ooit weg: 25. En daar zie ik best tegenop. Sommigen op verlof, sommigen naar het nieuwe schip, sommigen gaan voorgoed. Ik realiseer me dan des te meer dat mijn geluk en vreugde niet af kunnen hangen van mensen, maar alleen in God gegrond kunnen zijn. Aan boord 'het volhouden' kan voor mij alleen door één te blijven met Hem die mij geroepen heeft.

En dat geldt in alles wat ik doe. Steeds weer moet ik me eraan herinneren dat God mijn eerste prioriteit is. Dan pas mensen, of activiteiten, of noem maar op. Want als ik niet uitkijk, is mijn leven zo gevuld met al die dingen. Aan boord leven kan druk zijn met sociaal doen, investeren in anderen en connecties maken. Nu met kerst is er weer van alles op touw gezet om het een feest te maken. En dat is supergaaf, maar ik hoop en bid dat onze focus bij de geboorte van Koning Jezus mag liggen. Dat we Hem glorie mogen geven.

Dat zet me laatste tijd aan het denken, het woord 'glorie'. Wat bedoelen we daarmee? En als we nadenken over waarom we hier zijn, waarom we terug willen naar Senegal, wil ik dat mijn antwoord een doordacht 'voor de glorie van Uw Naam' is. Het heeft iets in zich van eren, omhoogtillen. Iets is glorieus als het hoger, mooier, beter is dan al het andere en het daarvoor de aandacht krijgt die het verdient. Glorie is ook een natuurverschijnsel. Het is een soort gekleurd licht dat rond de contouren van een hoofd of voorwerp verschijnt door licht weerspiegeling. Je kunt het alleen zien als je boven de wolken bent. Als je dus vliegt, of een berg beklimt. Als je boven het aardse uitstijgt. Ik hoop dat we dat in geestelijk perspectief mogen doen. Met het oog op God gericht, Hem glorie geven: een stralende glans.

Ik kan niet zeggen dat ik die stralende glans heb gezien met bergbeklimmen, maar ik weet nu wel hoe het voelt om met minder zuurstof te moeten doen. Afgelopen zaterdag beklommen we namelijk de Teide, de hoogste berg van Tenerife. Tot de top konden we niet, maar na een zes uur lange hike was de kabelbaan op 3550 meter hoogte, met een temperatuur van -3 graden meer dan genoeg een overwinning! Prachtig uitzicht en team building met mensen die je eigenlijk niet zo goed kent, heerlijk!

Je hoort het al, ik ben weer helemaal thuis aan boord. Ook in het werk is vrij weinig veranderd. Sinds ik geen receptionist meer ben, moet ik soms best zoeken naar genoeg werk. Gelukkig zijn er nog andere activiteiten waarin ik kan helpen, zoals make up voor brandoefeningen. En dat doe ik uiteraard graag (zie foto).

De rest van het werk draait, voor bijna alle managers, vooral om het schip af krijgen voor vertrek naar Senegal. En dat is hard werken, want over zes weken hopen we al uit te varen! Bid met ons mee dat het werk van onze handen gezegend wordt, en, dat we genoeg handen zullen hebben tegen die tijd. Al kunnen we het beste vertrouwen op onze God, die beloofd heeft dat we met geloof bergen kunnen verzetten. Voor de glorie van Zijn Naam!

Gezegende kerst en nieuwjaar,

Denise

Gebedspunten:
- Dank dat de voorbereidingen door het team in Senegal op schema liggen!
- Dank dat God steeds weer mensen brengt voor Bijbelstudie en gebed
- Dank dat de Global Mercy haar certificaten heeft om te mogen uitvaren, ook al is er nog veel werk te doen
- Bid voor de technische afdelingen aan boord. Er werken momenteel veel betaalde krachten die een andere instelling hebben. Dat is moeilijk voor ze
- Bid dat iedereen aan boord een ontmoeting met Jezus mag hebben, dat in het speciaal zij die niet geloven in hun hart geraakt worden
- Bid dat niets de Africa Mercy zal tegenhouden terug te keren naar Senegal. We merken dat we aangevochten worden. Bid dus om bescherming en kracht