In Jezus' naam

Lieve allemaal,

De aller- allerlaatste voor Senegal 2022. De laatste operatie is geweest. Over drie dagen vertrekken de laatste patiënten en is het voor ons inpakken en wegwezen. Okee, niet helemaal. We hebben nog een paar dagen met onze day crew. Een feest om hen te waarderen, het kijken van de eerste WK wedstrijd (Senegal- Nederland), en een gezellige dag in het HOPE Center staan op de planning. Om eerlijk te zijn zou ik hier graag overwinteren, zelfs al staat ook hier 's ochtends de dauw op de ramen van de 'kou'. Bizar hoe je een nachttemperatuur van 20 graden nu koel kunt vinden [e-1f609]

Deze blog is dus een beetje terugblikken naar vorige maand, maar ook naar de hele field service. Ik zit weer eens met corona opgesloten in een cabin, maar tegenover mij staat een groot schilderij met de vingerafdrukken van onze patiënten die in het HOPE Center ontslagen werden na succesvolle operatie. Als ik begin met het tellen van de afdrukken, zie ik al snel dat ik zeker boven de 500 uitkom. Mijn hart vult zich met dankbaarheid. Niet elke patiënt staat er namelijk op. Mijn gedachten gaan naar al die patiënten die ik de laatste vier maanden in het HOPE Center mocht ontmoeten. Van baby tot boven de 70 jaar, alles kwam voorbij. Operaties van 20 minuten, tot 15 uur lang. Er schuilt zoveel meer achter deze simpele vingerafdrukken, of achter de foto's die ik met jullie deel. Elke persoon draagt een verhaal met zich mee. En ik kan de zegen die het is om deze verhalen te mogen horen niet bevatten. Ik zie ernaar uit ze met jullie te delen, face to face. Want we hebben karakters zien veranderen, glans in ogen terug zien komen, mensen zien huilen van geluk, en van verdriet toen ze ons in het HOPE Center verlieten. Ik weet dat ik de meesten nooit weer zal zien, maar ze zijn als familie. Dat is wat de Senegalese cultuur met je doet.

Tegelijk is dit een familie die (meestal) Jezus Christus niet kent als Heer en Verlosser. Ik heb er eerder over geschreven hoe het me raakte dat wij misschien de enige stem in hun leven zijn om te vertellen dat er hoop en zekerheid ligt in Jezus' offer. Een vers in 1 Korinthe 2 raakte me daar deze maand in: En ik ben niet gekomen om u met schoonheid van woorden of van wijsheid het getuigenis van God te verkondigen. Ik had mij voorgenomen niets anders onder u te weten dan Jezus Christus, en Die gekruisigd. Het gaat er niet om hoe correct je het evangelie vertelt, of hoe je alles kunt beredeneren. God heeft beloofd dat Hij de woorden zal geven als we onze mond openen en op Hem vertrouwen. Hij zegt: Niet door kracht of geweld, maar door mijn Geest (Zacharia 4:6). En dit principe geldt misschien wel het allermeest wanneer het komt tot evangeliseren onder moslims. Redeneren gaat je nergens brengen. Wij redeneren vanuit de Bijbel, zij vanuit de Koran. En dat is interessant, en er zijn overeenkomsten, maar ook veel verschillen. We mogen samen bidden dat de Almachtige God ons leidt in Zijn waarheid, en er dan op vertrouwen dat Hij doet wat Hij belooft. Het heeft me veel interessante gesprekken opgeleverd, en mijn hart geopend voor deze mensen, die veel meer dan wij weten wat het betekent om hun leven te laten leiden door geloof. Een paar voorbeelden. Geven is enorm belangrijk, zelfs als je weinig bezit. Om 14:00, en vier andere tijdstippen in de dag, wordt het werk gestaakt en wordt er gebeden. Met ramadan wordt er een maand gevast. En alles moet hiervoor wijken.

Als ik mag samenvatten hoe je een licht kunt zijn in je omgeving, is dit wat ik heb geleerd. Schaam je niet voor je geloof, maar wees volledig open. Het is God die je de woorden geeft. De meeste Senegalezen zijn geïnteresseerd in een gesprek of discussie over geloof, dus stel ook de ander vragen en vind uit hoe je gesprekspartner tegen bepaalde kwesties aankijkt. Ten slotte, wanneer je bidt, laat nooit de naam van Jezus buiten beschouwing. Jezus is de kern van ons geloof en de reden waarom wij kunnen zeggen dat we een nieuwe schepping, een nieuw leven zijn. Als je gaat en bestaat in Hem, bid dan ook in Jezus' naam.

In het HOPE Center heb ik een day crew mogen ontmoeten die samen met haar man de droom heeft om in Senegal te evangeliseren door het delen van liefde, in daden en woorden. Vorige week mocht ik een dag met hen doorbrengen. We kookten samen op de Afrikaanse manier, en mochten samen bidden en Bijbelstudie doen (in het Frans!). Ook hoorde ik hun verhaal en hun plan. Neem dit koppel mee in gebed de komende tijd! Ze zijn gestart in een buitenwijk van Dakar, waar haar man als doel heeft een kerk te stichten waar geen kerk is. Ze hebben financiële steun en partners nodig om hun droom, Jezus bekend maken in de afgelegen dorpen van Senegal, werkelijkheid te maken. Jullie zullen ongetwijfeld nog eens van dit project horen. Volgend jaar hoop ik weer met haar te werken.

Met meer dan driehonderd vrijwilligers en bijna tweehonderd dagwerkers, is er altijd leven aan boord. Soms vluchten we even het land in om rust te zoeken. Pas deed ik dat samen met een Nederlandse vriendin, en dat ging uiteraard met de fiets! En je houdt het niet voor mogelijk, maar zelf daarmee konden we vast staan in het verkeer. Drukte alom. En zelfs toen we met een vriend naar zijn kerk gingen voor Allerheiligen, is het nog druk in je hoofd. Dan ben je namelijk continu aan het schakelen van Frans naar Engels of Nederlands. Het lijkt wel alsof mij corona geven Gods manier is om me stil te zetten. Ik zie de humor er inmiddels wel van in. Ben je samen in isolatie, dan groei je dichter naar elkaar toe, ben je alleen, dan groei je dichter naar God toe. Beiden zijn waardevol.

Één laatste ding dat ik ben gaan waarderen in Senegal. Het besef dat morgen alles anders kan zijn en dat daarom de hulp van God nodig is in elke situatie, hoe klein of groot ook. Als ik in het HOPE Center 'tot morgen' zeg (ba suba), wordt daar door menig patiënt op geantwoord: ba suba inshallah. Zo de Heere wil in Arabisch. En over morgen gesproken, dan ben ik als het goed is uit isolatie, inshallah (en ja, ik blijf met heel mijn hart van Christus als ik dit zeg).

Wees gezegend mensen, ik hoop jullie snel te zien,

Denise

Gebedspunten:

• Dank voor de 1030 patiënten die dit jaar het HOPE Center mochten bezoeken (niet allemaal kregen zij een operatie)
• Dank dat we deze keer de field service in Senegal echt af mochten maken
• Dank voor de samenwerking van de vrijwilligers om alles op te ruimen
• Bid voor Senegal en vooral zendingswerkers hier, dat het Licht van Christus verandering zal brengen
• Bid voor veiligheid tijdens het afbreken en laden van het schip, en tijdens de vaart
• Bid dat de geplande evenementen om de dagwerkers in het zonnetje te zetten mogen slagen!
• Bid voor de patiënten die nog extra zorg nodig hebben, dat zij thuis goed zullen helen en de zorg mogen krijgen die ze nodig hebben
• Bid dat alle voorbereidingen om terug te komen in 2023 soepel zullen verlopen